வாரப் பத்திரிக்கைகளில் வந்த காதல் கவிதைகள் (1989)

வாரப் பத்திரிக்கைகளில் வந்த  காதல் கவிதைகள் (1989)

யாசிப்பு:

அவள் வீட்டுச்

சன்னல் வழியே

பிச்சைப் பாத்திரம்

என் விழிகள் !

-      வசந்த குமாரன்

 

காதல் விடுதலை:

உன் அட்ரஸை

நான்

தெரிந்து கொண்டேன்

என் அட்ரஸை

நான்

தொலைத்து விட்டேன்

-      இதய ராஜா

 

முத்தம்:

புன்னகைப்பதற்கு

நூறு முறை

இதழ்களை விரிக்கும் நீ

முத்தமிடுவதற்காக

ஒரு முறை

குவிக்கக் கூடாதா?

-      இரா. சுந்தர மூர்த்தி

 

அன்பே..

உன்னைப் பிரிந்த நாள் முதல்

என் கைகள் முகம்

கழுவுவதில்லை

என் கண்கள்தான்

முகம் கழுவுகிறது…!

-      கலா பிரபாகர்

  

மும்தாஜ்

ஷாஜஹான்

தாஜ்மகால்…

நீ

நான்

இந்தக் கவிதை—

-      வெற்றி பேரொளி

 

கொஞ்சம் :

என்னிடம் கொஞ்சம்

கவிதைகள் உள்ளன

தோட்டத்து கலகலப்பில்

பறித்தது கொஞ்சம்

கடற்கரை ஈரத்தில்

காலடித்தடத்தில்

புரண்டது கொஞ்சம்

 

அவளின் பாதக்கொலுசுகளில்

சிந்தியது கொஞ்சம்

 

என்னிடம் கொஞ்சம்

கவிதைகள் உள்ளன

சொல்லப்படாமலேயே

-      பொன் சந்தானக்கிருஷணன்

                                   பூ:

நீயல்லவா – பூ

நானெப்படி

வாடினேன்

-      ஏ.ஆரோக்கியராஜ்

 

ஞாபகம் :

காலை தைத்த

இடத்தில் தேய்த்த

போது எறும்பு செத்தது

ஆனாலும் வலி இருந்தது

என் முதல் காதலைப் போல

-      இளங்கோராஜ்

உன்

பாதம் பதிந்த

மண்ணில்

நீர் பாய்ச்சினேன்

ரோஜாத் தோட்டமே

உருவானது

-      K.ராஜா சந்திரசேகர்

 

பெயர் :

உலகத்திலேயே

மிகப் பெரிய கவிதை

எது என்று

எனக்குத் தெரியாது

மிகச் சிறிய

கவிதை தெரியும் –

அது

உன் பெயர்.

-      K. ராஜா சந்திரசேகர்

 

உனக்கென்ன :

உனக்கென்ன

ஒரு சின்னச் சிணுங்கலை

தீப்பொறி போல

வீசி விட்டுப் போகிறாய்

பற்றிக் கொண்டு எரியும்

பஞ்சுப் பொதி

என் மனசல்லவா…?

-      K.ஜெகதீஷ்

 

ப்ரியமானவளே…

இது ஒரு

தண்ணீர் யாசகம் !

 

நீ

ஏற்றுக் கொண்டால்

நிறைந்து போவேன்

இல்லையென்றாலும்

உன் நினைவுகளில்

நினைந்து நினைந்து

கரைந்து போவேன்…

 

ஆம் –

கற்பூரம் எரிந்தால்தான்

அதன் வாசம் தெரியும்

நான் பிரிந்தால்தான்

என் சோகம் புரியும்

 

பதில்:

இந்த களர் நிலம்

உங்கள்

பார்வை மழைக்காக

காலமெல்லம்

காத்திருக்கும் !

இங்கே

புல் விளைந்தாலும்

புதல்வர்கள் விளைந்தாலும்

அது –

உங்களால் மட்டுமே !

-      பா. ராஜகோபாலன்,

மன்னார்குடி

நீ உட்கார்ந்து விட்டுப் போன

பெஞ்சில்

யாருக்கும் தெரியாமல்

உட்கார்ந்து கொண்டேன்

நான் -

அப்போது

ஷாஜஹானின் மயிலாசனம் கூடத்

துரும்பாகத் தெரிகிறதடி !

- பாக்யா வார இதழிலிருந்து